Mam od piątku i ostro katuję tryb My Player. Krótko mówiąc 2k11 zamiata jak zwykle, znowu jest bardziej złożona i trudniejsza(trzeba się mocno zastanowić zanim się wykona ryzkowne podanie). Raczej nie jest to gra z tych "easy to learn, hard to master", na poziomie powyżej all star jest naprawdę bardzo ciężko, najwyższy poziom trudności z FIFY czy PES to przy tym żart.
Co do zmian w stosunku do 2K11 mi się że trochę łatwiej jest w obronie ale za to trudniej w ataku, słabym dryblerem nie miniesz dobrego obrońcy, głupie wejścia pod kosz bardzo często kończą się czapą, głupie podania i głupie dryblingi kończą się stratami i szybkimi bezlitosnymi kontrami - jak w życiu. Gram 12 minutowe kwarty i tu nie ma miejsca na kompromisy, to nie jest FIFA że 10 minutowy mecz zakończy się wynikiem zbliżonym do rzeczywistego. Jak zwykle komentarz jest super - panowie Ci sami co ostatnio z tym że mają nową koleżankę i znacznie częściej odnoszą się do wydarzeń z poprzednich spotkań.
Graficznie wg mnie praktycznie nic się nie zmieniło. Jestem po rozegraniu 20 meczów w My playerze i gram na poziome all-star moim leszczowatym SF'em i na początku było dosyć trudno się przestawić z schematów z 2K10. Nie natknąłem się jeszcze na większe bugi, które mocno trapiły poprzedniczkę, dodano parę ficzerów, których brak w poprzedniej części szokował (możliwość wyboru poziomu trudności w My player, możliwość wyrażenia chęci transferu na przykład) i parę takich, które wiele nie wnoszą (Konferencje prasowe). Dla wielu bardzo dużą zachętą może być obecność MJ, jeszcze nie próbowałem MJ challenge ale wygląda to na bardzo ciekawy tryb. Generalnie rewolucji nie ma ( i dobrze) i podobnie jak poprzedniczka jest to produkt na tysiące godzin rozrywki z jednym zastrzeżeniem - trzeba lubić koszykówkę nie tylko za slam dunki i alley oppy.
