Po raz kolejny odwiedzam Rapture. I po raz kolejny utwierdzam się w przekonaniu, że to dla mnie jak dotąd najlepsza gra tej generacji. Duchowy spadkobierca System Shocka 2, czyli gra z podobną mechaniką nie mogła być dla mnie słaba, ale dzieło 2k to coś niesamowitego. Nie jest to kolejny prosty FPS jakich wiele. BioShock odrzucił prostotę przekazu, postawił na niebywałe założenia co do fabuły i to właśnie dzięki temu jest arcydziełem. BioShock to 90% klimatu, smakowania świata, fabuły i feelingu, bo gra jako kolejna strzelanka, jako tako zawodzi. Historia upadku Rapture opowiedziana w tej grze to klasa sama w sobie.
"I am Andrew Ryan and I am here to ask you a question:
Is a man not entitled to the sweat of his brow?
No, says the man in Washington. It belongs to the poor.
No, says the man in the Vatican. It belongs to God.
No, says the man in Moscow. It belongs to everyone.
I rejected those answers. Instead, I chose something
different. I chose the impossible. I chose... RAPTURE...
No Gods, No Kings, Only Man.
Man has a choice. I chose the impossible. I built a city where the artist would not fear the censor, where the great would not be constrained by the small, where a scientist would not be bound by petty morality. I chose to build....Rapture. But my city was betrayed by the weak. So I ask you, my friend...if your life's price was to kill the innocent, would you sacrifice your humanity? We all make choices...but in the end, our choices make us."
Komentarz jest zbędny..
