(źródło philips.com)
W 1891r. Frederik Philips, z jednej strony zafascynowany rozwijającym się przemysłem elektrycznym, a z drugiej zainspirowany obiecującymi wynikami eksperymentów swojego syna Gerarda, w zakresie możliwości zastosowania wydajnych włókien węglowych, zdecydował się zainwestować w budowę własnej fabryki, w Eindhoven. Założeniem Panów było udostępnienie opłacalnych i niezawodnych lamp żarowych dla wszystkich potrzebujących. Tak zaczęła się historia firmy Philips.
(źródło philips.com)
W 1914r. firma otworzyła laboratorium badawcze 'NatLab' (koncept nie tak popularny w ówczesnym czasie) i zaprosiła do współpracy naukowca Dr Gilles'a Holst'a, który stanął na czele ośrodka. Od samego początku NatLab zrzeszało ludzi, których zadaniem było przesuwanie granic możliwości ówczesnych technologii. Początkowo w laboratorium skupiano się na zagadnieniach związanych z rozwojem i ulepszaniem lamp, jednak wraz z rozwojem firmy, poszerzał się także zakres badań.
(źródło philips.com)
Pod przewodnictwem Dr Holst'a, jednostka badawcza Philips zaistniała na mapie świata i od tamtej pory kojarzona była z innowacjami, rozwojem i postępem technologicznym, a firma Philips nie tylko prężnie działała na rynku oświetlenia, ale poszerzała swoje wpływy także w innych sferach. Wynalezienie pentody, kasety magnetofonowej, czy współpraca z Sony przy tworzeniu płyty CD to tylko nieliczne z osiągnięć jakimi może pochwalić się holenderski producent.
Rozwój ośrodka i poszerzanie zakresów prowadzonych badań doprowadziło do eksperymentów m.in. w zakresie telewizorów.
(źródło philips.pl)
I tak oto, mamy rok 2018, a do nas trafia Philips 55OLED903 - produkt, który niejako podążając śladami ówczesnego NatLab, łączy w sobie zaawansowane technologie, będące wynikiem pracy inżynierów różnych firm, jakie producent zdecydował się zintegrować w obudowie najnowszego telewizora.
(źródło philips.pl)
Wybrane dane techniczne Philips 55OLED903/12 prezentują się następująco:
• Wyświetlacz: Ultra HD OLED
• Przekątna ekranu: 55" (139cm)
• Rozdzielczość panelu: 3840 × 2160
• Format obrazu: 16:9
• Technologia przetwarzania pikseli: Procesor P5 Perfect Picture
• Funkcje poprawy obrazu:
- Perfect Natural Motion
- Ultra Resolution
- Micro Dimming Perfect
- HDR Perfect
- 4500 PPI
• Wersja Ambilight: 3-stronna
• Funkcje Ambilight:
- Wbudowane funkcje Ambilight + Hue
- Ambilight Muzyka
- Tryb gry
- Dostosowywanie się do koloru ściany
- Tryb Lounge
• System operacyjny: Android Nougat
• Dostępna pamięć: 16 GB (opcja powiększenia poprzez zewnętrzny dysk USB)
• Procesor: Czterordzeniowy
• Sound by Bowers&Wilkins
• Tuner dwugłowicowy
• Telewizja cyfrowa: DVB-T/T2/T2-HD/C/S/S2
• Zasilanie sieciowe: 220–240 V AC, 50/60 Hz
• Liczba złączy HDMI: 4 (2 kompatybilne z sygnałem 3840 x 2160 @ 60 Hz)
• Liczba złączy USB: 2
• Wbudowana łączność Wi-Fi 11ac 2x2
• Pobór mocy w trybie gotowości: < 0,3 W
• Pobór mocy w trybie wyłączenia: 0,3 W
• Klasa energetyczna: B
• Etykieta energetyczna UE: 146 W
• Szerokość urządzenia: 1227,8 mm
• Wysokość urządzenia: 752,4 mm (763,1 mm z podstawą)
• Głębokość urządzenia: 50,3 mm (230,0 mm z podstawą)
• Szerokość podstawy telewizora: 789,0 mm
• Uchwyt ścienny zgodny ze standardem VESA: 300 x 300 mm
• Waga produktu: 22 kg (22,3 kg z podstawą)
Cena: 8999pln
(źródło philips.pl)
Wyglądem, seria OLED903 mocno nawiązuje do opisywanej jakiś czas temu serii OLED803. Materiały wykorzystane do budowy wydają się być identyczne. Konstrukcja podświetlenia Ambilight także. Podobnie jak w niższych modelach, również tu, logo umieszczono na górnej powierzchni jednej z nóżek telewizora i również w tym wypadku zabieg ten przypadł nam do gustu. W sumie, pod wieloma względami OLED903 i OLED803 to bliźniacze konstrukcje, jednak w gąszczu podobieństw da się zauważyć kilka zmian. Główną jest oczywiście umieszczenie drugiego loga na drugiej stopce
Z tą różnicą, że w tym przypadku, prawa nóżka pełni funkcję przedstawiciela marki Bowers&Wilkins, którą zaproszono do współpracy, w celu uzyskania znaczącej poprawy brzmieniowej, względem dotychczas oferowanych produktów. Jak wiadomo, B&W co nieco o głośnikach wie, a efektem współpracy są: - całkiem pokaźny głośnik, który wkomponowano pomiędzy dolną krawędź telewizora a nóżki, utrzymujące całą konstrukcję
oraz
- zestaw nowych przetworników niskotonowych, zainstalowanych na plecach telewizora.
B&W to nie jedyna marka mająca swój wkład w efekt finalny tej sekcji. Maskownica głośnika pokryta została materiałem, dostarczonym przez duńską firmę Kvadrat. Wybór materiału podyktowany był zarówno względami estetycznymi jak i akustycznymi. Całość prezentuje się elegancko, choć momentami odnoszę wrażenie, jakby nad sposobem montażu, czy może bardziej wkomponowania głośnika, można było nieco bardziej popracować. Dodatkowo, błyszcząca powierzchnia stopek, która już w serii 803, moim zdaniem nie do końca wpisywała się w estetykę obudowy, tu w jeszcze większym stopniu odstaje od konceptu. Choć… gdy jakiś czas temu spojrzałem na wyłączony telewizor zacząłem się zastanawiać, czy przypadkiem założeniem projektu nie było dopasowanie nóżek właśnie do wyłączonej powierzchni ekranu. W tych kwestiach, jak zwykle wszystko zależeć będzie od poszczególnych upodobań.
Jeśli chodzi o system i jego obsługę, to system Android TV z roku na rok staje się bardziej przyjazny. O ile układy telewizora nie będą mocno obciążane, Philips 55OLED903 zaoferuje sprawne poruszanie się między poszczególnymi sekcjami interfejsu, a także wewnątrz nich i raczej nie powinien przysparzać kłopotów. Układ GUI w OLED903 to znajomy podział na: rekomendacje YouTube, kolekcję Philips, aplikacje, gry i pozostałe ustawienia.
(źródło philips.pl)
W zakresie obsługi głosowej, do dziś nic się nie zmieniło. Voice search, ogólnie działa poprawnie (choć potrafi od czasu do czasu zrozumieć coś nieco inaczej), ale wyniki są mocno powiązane z wybranymi aplikacjami systemu. Przełomem w tej dziedzinie prawdopodobnie będzie Google asystent, ale na implementację tej technologii jeszcze trochę trzeba poczekać (a jeszcze trochę dłużej, jeśli czekamy na język polski).
Piloty są identyczne jak w telewizorach serii OLED803, podobnie jak moje zdanie na ich temat. Aby wzbogacić nieco temat związany z obsługą telewizora pomyślałem, że warto by zamieścić dodatkowo kilka słów na temat aplikacji PhilipsRemoteTV-HD, którą można pobrać na urządzenia iOS oraz Android i wykorzystywać do obsługi telewizora. Nie jest to co prawda rozwiązanie dedykowane stricte temu modelowi telewizora, ale pomysł wydawał mi się dobry. Tak było do momentu uruchomienia aplikacji, która w moim przypadku często mocno protestowała i okazała się oprogramowaniem regularnie gubiącym sparowane urządzenie i odmawiającym przesyłania poleceń do telewizora. W takim kontekście, piloty wydają się być bardziej przyjemnym sposobem obsługi.
Przechodząc do kwestii, która jest dla nas najbardziej istotna w przypadku telewizorów, spieszymy z informacją, iż po przeprowadzeniu niezbędnych ustawień, zgodnie z wcześniejszymi doniesieniami, okazało się, że obraz 55OLED903 pod większością względów jest bardzo zbliżony do tego, co oferuje 55OLED803. Można by pokusić się o stwierdzenie taki sam, ale warto też mieć na uwadze, że poszczególne sztuki w ramach danych serii mogą się różnić między sobą.
Ogólne wrażenia są, podobnie jak w przypadku Philips'a 55OLED803, bardzo dobre. Telewizor świetnie nadaje się do wykorzystywania jako ekran do wyświetlania filmów i innych sygnałów video, ale można także podłączyć do niego konsolę, czy komputer (zmierzony input lag wyniósł 38,7ms) i cieszyć się inną formą relaksu.
Zgłębiając nieco bardziej szczegółowo kwestie obrazu, w naszym przypadku, 'zachowanie' telewizora Philips 55OLED903 podczas wyświetlania jasnych plansz i ujęć, wyglądało znajomo. Podobnie jak w 803-ce, tu także clipping 'obcinał' szczegóły zarówno w przypadku bieli jak i każdego z kanałów RGB. Znajomo wyglądały także poszczególne stopnie nasycenia kolorów RGBCMY. Skala szarości, okazała się nieco bardziej zaburzona w stosunku do OLED803 i wartość średniego błędu w tym wypadku była o 0,3 wyższa. Można by zatem pokusić się o stwierdzenie, że wspomniane kwestie nadal pozostają obszarami, w których będzie można oczekiwać poprawy w przyszłości. Czego jednak nie możemy być pewni, to na ile (zakładając taki sam system ustawień), uwzględniając obecną jakość obrazu, ewentualne zmiany będą widoczne podczas tzw. 'codziennego' korzystania. Poprawy możemy także oczekiwać w zakresie pewnych niedociągnięć związanych z samą technologią oled, które co prawda widoczne są niemalże tylko na planszach testowych, nie mniej występują.
Weźmy za przykład poruszany nieraz wątek niejednorodności (czy nierównomierności) matryc podczas wyświetlania obrazów o poziomie napięcia w okolicach 35mV (odcienie szarości plasujące się bardzo blisko czarnego). Faktem jest, że obecne matryce, mimo iż znacznie poprawione w stosunku do pierwszych, ciągle mają z tym problem. Jednak mając na uwadze dynamikę wyświetlanych obrazów wraz z różnorodnością kolorów, jednocześnie prezentowanych na ekranie, problem ten jest w większości przypadków nie do wychwycenia. W niektórych sytuacjach, nieco łatwiej można dostrzec pewne mankamenty technologii. Np. spadek jasności, który może występować przy dużej przewadze bieli i jasnych kolorów na ekranie. W naszym przypadku, podczas zestawienia plansz APL i tzw. pełnego okna, wyniósł on ponad 50%. Taki rezultat to w sporej mierze efekt stosunkowo agresywnie działającego ogranicznika. W jakich 'codziennych' sytuacjach może okazać się to zauważalne? Wg nas, dla większości użytkowników prawdopodobnie w żadnych. Dla bardziej wprawnych oczu lub w sytuacji, gdy ktoś będzie się mocno skupiać aby kwestię dostrzec, może podczas niektórych ujęć meczów hokejowych, czy filmów/programów dokumentalnych kręconych w rejonach Arktyki, Antarktyki itp.
Podejrzewam, że producenci są świadomi tego, jak obrazy są konsumowane i na czym większość z nas skupia swoją uwagę podczas oglądania, dlatego w pewnych przypadkach pozwalają sobie na niedociągnięcia w technologiach. Ich poprawę zapewnia (a przynajmniej powinien) stopniowy zwrot z inwestycji.
Wracając jeszcze na chwilę do tematu jednorodności, nadmienimy iż opisywany model telewizora wyposażony był w wyjątkowo dobrze 'ułożony' panel.
Obróbka sygnałów video, dzięki układowi P5 drugiej generacji, oferuje m.in. wyjątkowo dobrze działające systemy usuwania szumów i przyzwoicie działającą funkcję ultra resolution. Procesy związane z ruchem na ekranie są charakterystyczne dla telewizorów Philips. Standardowo, upłynnianie jest dość agresywne, ale 55OLED903 podobnie jak opisywane wcześniej modele z układem P5 2-generacji, wprowadzają sporą poprawę względem poprzednich modeli, pozwalając użytkownikom wybrać sposób obróbki spośród kilku trybów lub zdefiniować tryb osobisty.
W związku z rosnącym zainteresowaniem technologią HDR, chciałbym wspomnieć o pomijanej przeze mnie w poprzednich opisach funkcji Perfect Natural Reality. Zadaniem tego algorytmu jest konwersja sygnałów SDR do poziomu, w którym obraz przypominać będzie HDR. Działanie funkcji można określić jako 'korygowanie' wybranych obszarów ekranu poprzez przyciemnianie ciemnych i jednoczesne rozjaśnianie jasnych elementów. Takie działanie może spodobać się osobom, które preferują tryby dynamiczne/jaskrawe obrazu, jednak wszystkim, którzy poszukują bardziej naturalnego obrazu proponujemy pozostawić funkcję wyłączoną i cieszyć się m.in. większą ilością szczegółów i lepiej dopasowanym poziomem ostrości. W związku z tym, że Philips nie wspiera Dolby Vision, na obecną chwilę w naszym kraju wszystkie odtwarzane obrazy HDR zawierają statyczne metadane. Tych, którzy rozważają zakup telewizora Philips, z uwzględnieniem wykorzystywania materiałów HDR w przyszłości, może ucieszyć fakt, iż obydwie serie OLED z bieżącej linii będą kompatybilne także z HDR10+. Do póki jednak dostępność takich materiałów wygląda jak wygląda, powtórzę swoje dotychczasowe spostrzeżenia, że na efekt końcowy przetwarzania materiałów HDR10, poza samą rejestracją i poszczególnymi etapami postprodukcji, wpływ ma także rozpiętość dynamiczna materiału. Abstrahując od tego, efekty HDR, m.in. dzięki wysokiemu jak na technologię OLED poziomowi jasności, są zdecydowanie zauważalne, jednak odstępstwa od wzorców osiągają tu większe wartości. Co ciekawe, system ograniczający jasność przy sygnałach SDR, w przypadku HDR jest nieco bardziej trzymany w ryzach.
Pobór mocy na wyświetlaczu naszego miernika wahał się z reguły w przedziale 57-200 W, w zależności od tego, jakie kolory przeważały na ekranie w danym momencie.
Czas na to, co najbardziej różni serie OLED803 i OLED903, czyli 'Sound by Bowers&Wilkins'. Prawdopodobnie zdania także w tej kwestii będą podzielone. Wg mnie ogólne wrażenie jest dobre. Całość brzmi słyszalnie pełniej i czyściej niż w przypadku serii 803, więc jeśli taki był cel producenta, to został on osiągnięty. Dla mnie osobiście, nie jest to dźwięk, który mógłby sprawić, że nie pomyślałbym o zakupieniu czegoś, co jeszcze bardziej pogłębi doznania podczas oglądania, jednak mając na uwadze obecne standardy brzmienia telewizorów popularnych marek, mamy do czynienia z jednym z ciekawszych produktów na rynku i wart będzie rozważenia szczególnie jeśli ktoś nie ma możliwości lub chęci podłączenia soundbara, czy jakiejkolwiek innej formy nagłośnienia zewnętrznego, a jednocześnie, przy zachowaniu odpowiedniego poziomu estetyki, oczekuje słyszalnej poprawy brzmienia w stosunku do serii 803.
W związku z pojawiającymi się zapytaniami odnośnie obsługi plików, sprawdziliśmy telewizor także pod względem funkcjonalności wbudowanego odtwarzacza, korzystając zarówno z gniazda USB jak i połączenia sieciowego. Sprawdzaliśmy m.in. materiały UHD, HDR/HLG, 60fps zapisane w postaci TS oraz MP4. Wszystkie pliki zostały odtworzone bez problemów przez USB. W przypadku DLNA, podczas odtwarzania najbardziej wymagających materiałów, zdarzało się, że bufor nie nadążał. Poza tym, zauważyliśmy że zlecanie dodatkowych czynności w trakcie odtwarzania, potrafiło także wywołać przycinanie. Odtworzyliśmy też kilka wybranych plików w aplikacji Youtube, gdzie większość materiałów prezentowała się bardzo dobrze lub przynajmniej poprawnie. Sekcja, pieszczotliwie nazwana przez Google specyfikacją dla nerdów, pokazała że opuszczenia klatek mogą występować. Wartości tego parametru w naszym przypadku były mocno zależne od materiału.
Na koniec wspomnimy jeszcze o kwestii tzw. wypaleń. Naszym zdaniem, na dziś dzień, nie ma na rynku systemów całkowicie zabezpieczających przed tym zjawiskiem. Jeśli na telewizorze wyświetlane będą różne treści, ryzyko zauważenia zmian na matrycach jest niskie. Jeśli jednak kupujący chciałby zminimalizować możliwość wystąpienia tzw. powidoku, bezpieczniejszym rozwiązaniem będzie wybór telewizora LCD. Zaimplementowana w telewizorach OLED technologia 'przesuwu pikseli' jest rozwiązaniem tylko delikatnie zmniejszającym możliwość powstania 'zużycia materiału', a nie zabezpieczającym przed jego wystąpieniem, dodatkowo raczej dotyczy wyjątkowo małych obszarów.
Z modelem 55OLED803 Philips trafił w swego rodzaju 'sweet spot', a to sprawia, że 55OLED903 wychodzi poza ten punkt. Z reguły, gdy skupiamy się na uzyskaniu możliwie najlepszej jakości (nie zależnie od tego, w jakiej dziedzinie tej jakości szukamy) lub gdy decydujemy się na zakup produktów premium, mamy do czynienia z sytuacjami, w których ciężko obiektywnie stwierdzić na ile kwota odzwierciedla rzeczywistą wartość produktu. Takie decyzje podejmuje każdy z nas, podczas rozważania zakupu poszczególnych produktów. Naszym zdaniem, Philips 55OLED903 to bardzo dobry telewizor, który poza bardzo dobrą jakością obrazu oferuje estetycznie opakowaną i przyzwoitą (jak na telewizor w tej klasie cenowej) jakość dźwięku, nie wymagając przy tym podłączania zewnętrznych elementów, ustawiania dodatkowych głośników, czy podwieszania systemów typu soundbar. Czy za różnicę w cenie między OLED903, a OLED803 można zakupić lepiej brzmiący niezależny system? Prawdopodobnie tak, ale jeśli priorytetem jest chęć uzyskania lepszego brzmienia w eleganckim opakowaniu, bez dodatkowych urządzeń, kabli, czy pilotów, to Philips 55OLED903 jest opcją, którą zdecydowanie warto sprawdzić.
