Jak kupować telewizor cyfrowy?

maszek

New member
Bez reklam
Plazma czy LCD? Co warto wziąć pod uwagę przy zakupie telewizora?
Ciekawy artykuł na HDTV IDG. http://hdtv.idg.pl/news/101288.html

Plazma

Praktycznie wszystkie telewizory plazmowe dysponują panoramicznymi wyświetlaczami, przystosowanymi do wyświetlania obrazu w formacie 16:9 (standardowym dla technologii HDTV i zbliżonym do formatu większości dzisiejszych filmów kinowych). Wyświetlany w ten sposób obraz jest "bardziej prostokątny" niż w standardowym formacie 4:3. Poza paroma wyjątkami, przekątne wyświetlaczy zaczynają się od 42 cali i osiągają nawet do 103 cali. Ceny kształtują się od około 4 000 złotych do 80 000 i więcej. Przy plazmowej technologii wyświetlania cena wpływa na kilka elementów. Tańsza wersja będzie prawdopodobnie miała niższą rozdzielczość, czasami zabraknie w niej procesora poprawiającego odwzorowanie barw, a przede wszystkim jej wyposażenie będzie słabsze (mniejsza liczba gniazd, brak np. czytnika kart pamięci).
O ile w przypadku modeli sterszej generacji trudno było mówić o obrazie choćby porówywalnym z tym jaki oferują poczciwe telewizory CRT, to nowe generacje ekranów plazmowych są od nich wyraźnie lepsze pod wieloma względami. W plaźmie nie ma problemów z głębią czerni (w dobrych modelach). Technologię dopracowano do takiego poziomu, że głębia czerni plazmy wręcz przewyższa oferowaną przez CRT. Wyświetlany obraz jest naprawdę wysokiej jakości. Tak samo jak wyświetlacze CRT, plazmy korzystają z fosforu do generowania światła, a znaczy to, że narażone są "wypalanie". Kiedy statyczny obraz pozostawiony jest na dłuższy czas (logo stacji, pasek informacyjny lub tym podobne), może on nie zniknąć po zmianie obrazu na inny. To jednak sytuacja ekstremalna, która przy użytkowaniu domowym plazmy nie ma prawa wystąpić.
Aby zredukować możliwość ewentualnego wypalania fosforu można dla spokoju ducha ustawić kontrast i jasność wyświetlanego obrazu na w miarę rozsądne poziomy (praktycznie wszystkie telewizory dostarczane są z fabrycznie za wysokimi ustawieniami koloru, jasności i kontrastu) oraz poprzez stosowanie opcji rozciągania obrazu w celu wypełnienia pustych przestrzeni na ekranie (w przypadku oglądania programów/filmów w formacie 4:3). Dodatkowo praktycznie we wszystkich modelach telewizorów zastosowano technikę ciągłego przemieszczania pikseli, dzięki której są one zamieniane miejscami w sposób niezauważalny dla ludzkiego oka, a obraz jest w ciągłym ruchu. Większość modeli plazmowych telewizorów wyposażonych jest w zestaw głośników przymocowywany po bokach, który choć najczęściej nie gwarantuje jakości brzmienia zadowalającej kinomanów, wystarczy do obejrzenia wiadomości w telewizji.

LCD

Wyświetlacze ciekłokrystaliczne dostępne są w rozmiarach od 15 (i mniejszych, przeważnie jako monitory komputerowe) do 65" (telewizor panoramiczny z wbudowanymi głośnikami i tunerem telewizyjnym). Przy rozmiarach do 42", panoramiczne telewizory LCD w standardzie HDTV stały się poważną konkurencją dla ich kineskopowych odpowiedników. Za 32-calowy telewizor LCD wysokiej klasy zapłaci się średnio od 3000 do 9000 złotych, zależnie od wytwórcy i dostępnych funkcji (telewizor panoramiczny 32" oferuje zwykle obraz tej samej wielokości co standardowy korzystający z formatu 4:3 odbiornik 27"). Jeżeli chodzi o rozmiar ekranu (pole, w którym bezpośrednio LCD konkuruje z plazmą) telewizory ciekłokrystaliczne przeważnie są droższe od ich plazmowych odpowiedników, a różnica w cenie zwiększa się w miarę zwiększenia rozmiaru ekranu.
Ekrany LCD charakteryzują się gorszym kontrast niż plazmy, przeważnie dlatego, że więcej czasu zajmuje im obróbka głębokiej czerni i różnych odcieni szarości. Dodatkowo czas reakcji jest u nich wolniejszy. Większość "LCD-ków" jest również nieznacznie grubsza od plazmowych telewizorów, a kąt efektywnego widzenia jest w nich niższy (plazmowe telewizory tak jak telewizory CRT mają obraz widoczny z prawie dowolnego kąta). Z drugiej strony ekrany ciekłokrystaliczne nie są podatne w żadnym stopniu na wypalanie pikseli, można je oglądać nawet w bardzo jasno oświetlonych pomieszczeniach i. Telewizory LCD nie nagrzewają się tak bardzo jak plazmowe, ich zaletą jest to, że nawet ekrany o niewielkich przekątnych ekranu (27-32") dysponują wysokimi rozdzielczościami. Ekrany ciekłokrystaliczne są dobrym rozwiązaniem, jeżeli poszukujesz hybrydy monitora komputerowego i telewizora.

Garść zagadnień technicznych

Dawno już przeminęły te dni, kiedy wchodziłeś do sklepu, leniwie przeglądałeś dostępne modele i na koniec kupowałeś ten, który najbardziej Ci pasował pod względem wyświetlanego obrazu. Mnogość możliwości wyboru zalała dziś rynek nieprzerwaną falą numerów, dostępnych opcji i wszelakiej terminologii, która nawet ekspertom nastręcza czasami kłopotów. Postanowiliśmy więc zebrać je wszystkie razem, "wyłuskać" te najważniejsze i zestawić w przyjazny i przejrzysty sposób.

Kontrast - odnosi się do najjaśniejszych i najciemniejszych wartości wyświetlanego w tym samym czasie obrazu. Mimo wszystko "inne własności" są porównywalnie ważne. Maksymalne ustawienie jasności, może zwiększyć kontrast, ale nie zrekompensuje słabej głębi wyświetlanej czerni, co jest problemem w szczególności w wypadku telewizorów LCD. Proporcje kontrastu najlepiej więc oceniać gołym okiem i ocenę swoją wspierać jedynie informacjami "numerowymi". A jeżeli o liczbach mowa, to wypada stwierdzić, że LCD mają standardowo kontrast w proporcjach od 600:1 aż do 1000:1. Plazmowe telewizory zaczynają od poziomu 1000:1 i sięgają nawet do 10000:1 i wyższych.

Proporcje wyświetlanego obrazu - opisują jak ma się wysokość obrazu do jego szerokości. Standardowe telewizory wyświetlają obraz w proporcji 4:3, natomiast telewizory panoramiczne korzystają z formatu 16:9. Przyszłość maluje się w różowych barwach dla telewizorów panoramicznych po pierwsze dlatego, że HDTV jest formatem wyświetlanym właśnie w proporcjach 16:9, a po drugie dlatego, że filmy DVD wyglądają o wiele lepiej w "panoramie".

Rozdzielczość - ekrany LCD i plazmowe składają się z palet pikseli, co znaczy, że mają rzędy i kolumny pojedynczych elementów generujących światło, które w zależności od potrzeb włączają się lub gasną produkując pożądane wzory świetlne - generują obraz. Rozdzielczość rozumiana jest jako stosunek liczby kolumn do rzędów np. 640 na 480 lub 1280 na 720. To właśnie rozdzielczość (oraz w mniejszym stopniu także kontrast) określa jakość odbieranego obrazu.
Cyfrowy sygnał dostarczany jest dziś w pięciu formatach: 480i, 480p, 720p, 1080i oraz 1080p. Format 480i jest odpowiednikiem analogowego sygnału odbieranego przez standardowe telewizory. 720p i 1080i stosowane są przez satelity, kable cyfrowe i dostawców telewizji w standardzie high definition. 1080p znajdziecie na płytach Blu-ray.
Wyświetlacz jest uważany za zdolny do wyświetlania sygnału HD ("HD ready"), jeżeli dysponuje panoramicznym ekranem o rozdzielczości ok. miliona pikseli. Tak więc wszystkie ekrany 1920 x 1080, 1280 x 720, 1366 x 768 i 1024 x 1024 są przykładami rozwiązań HD. Małe różnice nie są bardzo znaczące przy ekranach większych niż 1280 x 720. Każda rozdzielczość powyżej 1280 x 720 nadaje się do oglądania telewizji w formacie HD i filmów DVD, chociaż jeśli siedzisz zbyt blisko dużego ekranu, lepszy okazać się może jeden z nowszych wyświetlaczy 1920 na 1080 (1080p). Ekrany panoramiczne niekorzystające z technologii HD to tzw. wyświetlacze o podwyższonej rozdzielczości; typowym rozwiązaniem ED jest 852 x 480. Standardowe rozwiązanie (SD), oferuje rozdzielczość 640 x 480 i 720 x 480. Ekrany ED są najlepsze dla 480p i oferują najwięcej przyjemności z oglądania filmów DVD odtwarzanych w odtwarzaczach DVD z funkcją skanowania progresywnego.

Wejścia wideo

Wejście kompozytowe oferuje najniższą jakość i największą kompatybilność. Każde urządzenie posiadające wtyczki wideo będzie kompatybilne z tym formatem. Urządzenia podłączane są za pośrednictwem pojedynczego 75-ohmowego kabla, łączącego porty RCA.

S-Video oferuje dużo lepszą jakość obrazu niż złącze kompozytowe, poza tym większość urządzeń poza magnetowidami VHS obsługuje ten standard. Urządzenia podłączane są specjalnym kablem z wtyczką wielozworkową.

Wejście typu "component" to opcja minimum do podłączenia tunerów HDTV i odtwarzaczy DVD z obsługą skanowania progresywnego (wymaga 3 kabli 75-ohmowych)

VGA: połączenie analogowe o stosunkowo wysokiej jakości stosowane w monitorach komputerowych, a niekiedy także zastępczo wobec RGB+H/RGB.

DVI (Digital Visual Interface) - Cyfrowy Interfejs Video zapewnia jedną z najwyższych jakości wyświetlanego obrazu i jest szeroko stosowany w tunerach HDTV i czasami w odtwarzaczach DVD (można go też użyć przy podłączaniu komputera). Niektóre wyświetlacze wyposażone w ten standard mogą współpracować tylko z komputerem, należy więc zwrócić uwagę na ten fakt przy zakupie telewizora z myślą o podłączeniu tunera HDTV. Stuprocentową zgodność ze standardem HDTV zapewnia też obsługa systemu HDCP (High-bandwidth Digital Content Protection).

HDMI - High-Definition Multimedia Interface to w zasadzie standard DVI poszerzony o zdolność przesyłania cyfrowego dźwięku i obsługa HDCP. Wykorzystywany m.in. w tunerach HDTV, będzie standardowym połączeniem używanym w odtwarzaczach Blu-ray i HD DVD.

Jak kupować telewizor cyfrowy?

Pamiętaj o HDMI. Jeżeli to możliwe wybierz telewizor, który posiada interfejs HDMI (High- Definition Multimedia Interface) lub HDCP (High - bandwidth Digital Content Protection) obsługujące DVI. Z pewnością w przyszłości zapewni to pełną zgodność pracy z tunerami HDTV i odtwarzaczami DVD.

Porównaj wyświetlacze używając różnych materiałów. Praktycznie każdy płaski telewizor poradzi sobie z sygnałem HDTV i DVD, ale może okazać się że sprawi mu problem sygnał kablówki lub satelity. Kupując nie podejmuj decyzji opierając się jedynie na jakości obrazu generowanego przez jedno (dostarczone przez sprzedawcę) źródło.

Szukaj "głębokiej czerni". Na zakupy telewizora dobrze jest zabrać film DVD zawierający sceny niewyraźne i ciemne (dziejące się w nocy). Użyj go do sprawdzenia reprodukcji czerni, oraz umiejętności otworzenia obrazów w ciemności.

Poznaj pilota. Dobry pilot może być Twoim przyjacielem, zły - najgorszym wrogiem. Przydatne mogą okazać się podświetlanie klawiszy lub wyprofilowane przyciski (te najczęściej używane łatwiej poznać po dotyku)

Sprawdź ustawienia wideo. Teraz, kiedy masz już pilota (i władzę) w swoim ręku, otwórz menu regulacji obrazu wideo i sprawdź jego opcje. Jeśli wyda Ci się, że jakość obrazu pozostawia nieco do życzenia, spróbuj wybrać średnie wartości kontrastu, jasności, koloru, barwy i ostrości. Nie będzie to zapewne optymalne rozwiązanie, ale prawdopodobnie najbliższe temu co chcesz osiągnąć.Łatwo zdeprecjonować zalety dobrego wyświetlacza, jeżeli nie został on odpowiednio wyregulowany. Powtórz swoje testy wykorzystując inne źródła, wliczając w to ciemne sceny w filmach, jeżeli to potrzebne.
 
Ostatnia edycja:
Do góry